بانو غزال

آواز

غزال - مه بانو

ترانه مه بانو از غزال

مه بانو
خواننده: غزال
صفحات شهرزاد
آهنگ و ارکستر: ساسان
شعر: ناصر رستگارنژاد

زنده‌یاد بانو غزال (لیلی قوانلو) یکی از خواننده‌های معروف دهه ١٣٣٠ بود. بانو غزال در سال ۱۳۰۶ در تهران زاده شد، ۲۴ ساله بود که به رادیو رفت و تا پایان عمر کوتاهش ۱۰۶ ترانه خواند و ضبط کرد که بسیاری از آنها نقل مجلس‌ها و بزم‌ها و خانه‌ها بودند. “لیلی قشنگه”، “کیه کیه در میزنه” و “یک حمومی من بسازم” از آن جمله‌اند. غزال با آهنگسازان و ترانه‌سرایان به‌نام ازجمله ناصر رستگارنژاد و مجید وفادار کارکرده است. ترانه “صبح امید” ساخته مجید وفادار و سروده پرویز ایران پور از آثار ماندگار اوست.
متأسفانه در چند سال آخر عمر، بانو غزال به اعتیاد دچار شده بود و گویا سکته و مرگش در سال ۱۳۳۷ نیز پیامد همین گرفتاری بوده است. غزال ترانه زیبای “کیه کیه در می زنه” را در سریال دایی جان ناپلئون در قسمت دهم اجرا کرده است.
صدایش در حال و هوای خواننده به‌نام مرضیه بود و برخی این دو را یکی می‌پنداشتند اما مرضیه در آن دوره بیشتر آواز می‌خواند و غزال ترانه.
سرانجام غزال در سال ۱۳۳۷ در سن ۳۱ سالگی و درنهایت عنفوان جوانی به علت سکته مغزی دیده در خاک کشید.

ناصر رستگارنژاد ترانه‌سرا و آهنگساز ایرانی بود.
نام او با ترانه‌های «شانه»، «مهتاب»،‌«رقیب» و «‌ شب بود، بیابان بود» پیوند خورده‌است.
ناصر رستگارنژاد در سوم اردیبهشت سال ۱۳۱۸ در شهر رشت متولد شد. او فراگیری موسیقی را از سال‌های کودکی آغاز می‌کند. از ۱۴ سالگی نزد کریم سرخوش و پس از او نزد پسرش ابراهیم سرخوش، آموزش موسیقی را پی می‌گیرد.
در ۱۷ سالگی اولین ترانه خود را برای احمد ابراهیمی از خوانندگان آن زمان رادیو می‌سازد. پس از آن با تشویق استادش آهنگ شب‌های میگون را برای خانم لیلی قوانلو با نام هنری غزال ساخت. سپس به ساخت ترانه‌های بیشتری در رادیو نیرو هوایی و رادیو ایران ادامه داد و عضو شورای نویسندگان رادیو ایران شد. او طی مدت کوتاه فعالیت هنری خود در حدود ۳۸۰ ترانه تصنیف کرد که توسط بسیاری از خوانندگان مشهور آن دوران مانند: ویگن، پوران، دلکش، الهه، جبلی، عباس مهرپویا، شمس و … اجرا شد.
━━━━━━━━━━━━━━
ویدیوهای مرتبط:
ایران‌الدوله هلن – بیات اصفهان
رضاقلی‌میرزا ظلی – بیات اصفهان
یک نفس ای پیک سحری – پروین
━━━━━━━━━━━━━━
شعر:
میروی آهسته مندی خسته
مه به تماشایت
تا دل به رخت بستم
در راه تو بنشستم
شاید که شبی آید
━━━━━━━━━━━━━━

ترانه مه بانو از غزال

مه بانو
خواننده: غزال
صفحات شهرزاد
آهنگ و ارکستر: ساسان
شعر: ناصر رستگارنژاد

زنده‌یاد بانو غزال (لیلی قوانلو) یکی از خواننده‌های معروف دهه ١٣٣٠ بود. بانو غزال در سال ۱۳۰۶ در تهران زاده شد، ۲۴ ساله بود که به رادیو رفت و تا پایان عمر کوتاهش ۱۰۶ ترانه خواند و ضبط کرد که بسیاری از آنها نقل مجلس‌ها و بزم‌ها و خانه‌ها بودند. “لیلی قشنگه”، “کیه کیه در میزنه” و “یک حمومی من بسازم” از آن جمله‌اند. غزال با آهنگسازان و ترانه‌سرایان به‌نام ازجمله ناصر رستگارنژاد و مجید وفادار کارکرده است. ترانه “صبح امید” ساخته مجید وفادار و سروده پرویز ایران پور از آثار ماندگار اوست.
متأسفانه در چند سال آخر عمر، بانو غزال به اعتیاد دچار شده بود و گویا سکته و مرگش در سال ۱۳۳۷ نیز پیامد همین گرفتاری بوده است. غزال ترانه زیبای “کیه کیه در می زنه” را در سریال دایی جان ناپلئون در قسمت دهم اجرا کرده است.
صدایش در حال و هوای خواننده به‌نام مرضیه بود و برخی این دو را یکی می‌پنداشتند اما مرضیه در آن دوره بیشتر آواز می‌خواند و غزال ترانه.
سرانجام غزال در سال ۱۳۳۷ در سن ۳۱ سالگی و درنهایت عنفوان جوانی به علت سکته مغزی دیده در خاک کشید.

ناصر رستگارنژاد ترانه‌سرا و آهنگساز ایرانی بود.
نام او با ترانه‌های «شانه»، «مهتاب»،‌«رقیب» و «‌ شب بود، بیابان بود» پیوند خورده‌است.
ناصر رستگارنژاد در سوم اردیبهشت سال ۱۳۱۸ در شهر رشت متولد شد. او فراگیری موسیقی را از سال‌های کودکی آغاز می‌کند. از ۱۴ سالگی نزد کریم سرخوش و پس از او نزد پسرش ابراهیم سرخوش، آموزش موسیقی را پی می‌گیرد.
در ۱۷ سالگی اولین ترانه خود را برای احمد ابراهیمی از خوانندگان آن زمان رادیو می‌سازد. پس از آن با تشویق استادش آهنگ شب‌های میگون را برای خانم لیلی قوانلو با نام هنری غزال ساخت. سپس به ساخت ترانه‌های بیشتری در رادیو نیرو هوایی و رادیو ایران ادامه داد و عضو شورای نویسندگان رادیو ایران شد. او طی مدت کوتاه فعالیت هنری خود در حدود ۳۸۰ ترانه تصنیف کرد که توسط بسیاری از خوانندگان مشهور آن دوران مانند: ویگن، پوران، دلکش، الهه، جبلی، عباس مهرپویا، شمس و … اجرا شد.
━━━━━━━━━━━━━━
ویدیوهای مرتبط:
ایران‌الدوله هلن – بیات اصفهان
رضاقلی‌میرزا ظلی – بیات اصفهان
یک نفس ای پیک سحری – پروین
━━━━━━━━━━━━━━
شعر:
میروی آهسته مندی خسته
مه به تماشایت
تا دل به رخت بستم
در راه تو بنشستم
شاید که شبی آید
━━━━━━━━━━━━━━