تصنیف گلنار از داریوش رفیعی

گلنار
خواننده: داریوش رفیعی
صفحات موزیکال
آهنگ و ارکستر: مجید وفادار
شاعر: کریم فکور
آهنگ در مایه دشتی

زنده‌یاد داریوش رفیعی (زاده ۴ دی ۱۳۰۶ درگذشت ۲ بهمن ۱۳۳۷) از خوانندگان مشهور و برجسته دهه 30 بود. داریوش رفیعی صدای که زود پر کشید. وی فرزند لطفعلی رفیعی، نماینده مردم بم در مجلس شورای ملی بود. پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در همان شهر در جوانی به خاطر موسیقی، تحصیل را در بم نیمه‌کاره گذاشت و به تهران آمد. در تهران ابتدا با مصطفی گرگین‌زاده و سپس با مجید وفادار آشنا شد که حاصل آشنایی داریوش رفیعی با مجید وفادار ضبط ترانه‌هایی مشهور مانند: «زهره»، «شب انتظار»، «گلنار» و بسیاری ترانه مشهور دیگر شد. رفیعی همچنین با جواد بدیع‌زاده خواننده مشهور ایرانی نیز آشنا بود به‌طوری‌که تقریباً عضو دائمی خانواده او بود.

مجید وفادار (زاده ۲۸ بهمن ۱۲۹۱ درگذشته ۹ اسفند ۱۳۵۴) موسیقی‌دان، آهنگساز، نوازنده برجسته ویلن و رهبر ارکستر بود. ترانه «گلنار» با صدای داریوش رفیعی و ترانه «مرا ببوس» با صدای حسن گل‌نراقی از معروفترین آثار او هستند.
مجید وفادار به واسطه پدرش میرزا محمدخان وفادار که مدیریت کتابخانه مدرسه کالج را بر عهده داشت، در همان مدرسه به تحصیل پرداخت و پس از اتمام دوره متوسطه به موسیقی علاقه‌مند شد و در محضر «حسین‌خان اسماعیل‌زاده» آموزش نواختن ویلن را فراگرفت و پس از آن در محضر رضا محجوبی پیش‌درآمدها و ضرب‌ها را آموخت و ردیف میرزا حسینقلی را نزد علی‌اکبر شهنازی به پایان رساند. برادر وی حمید وفادار نیز نوازنده سنتور بود که با همدیگر در رادیو برنامه هم‌نوازی نیز داشته‌اند. او در سال ۱۳۱۵ اولین ترانهٔ خود را با نام «شب جدایی» بر روی شعری از رهی معیری ساخت و بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
━━━━━━━━━━━━━━
ویدیوهای مرتبط:
اعلام درگذشت داریوش رفیعی از رادیو ایران توسط تقی روحانی
ایران‌الدوله هلن – بیات اصفهان
نمی‌دانم دلم دیوانه کیست – محمدرضا شجریان
━━━━━━━━━━━━━━
شعر:
گلنار، گلنار، کجایی که از غمت
ناله می‌کند عاشق وفادار
گلنار، گلنار، کجایی که بی تو شد
دل اسیر غم دیده‌ام گهربار
گلنار، گلنار، دمی اولین شب
آشنایی و عشق ما به یاد آر
گلنار، گلنار، در آن شب تو بودی و
عیش و عشرت و آرزوی بسیار
چه دیدی از من حبیبم گلنار
که دادی آخر فریبم گلنار
نیابی ای کاش نصیب از گردون
که شد ناکامی نصیبم گلنار
بود مرا، در دل شب تار، آرزوی دیدار
تا به کی پریشان؟
تا به کی گرفتار؟
یا مده مرا، وعده وفا، راز خود نگه دار
یا به روی من، خنده‌ها بزن، قلب من بدست آر
چه دیدی از من حبیبم گلنار
که دادی آخر فریبم گلنار
نیابی ای کاش نصیب از گردون
که شد ناکامی نصیبم گلنار
(لب خود بگشا) به سخن گلنار
دل زارم را، مشکن گلنار
(نشدی عاشق) ز کجا دانی
چه کشد هر شب دل من گلنار
━━━━━━━━━━━━━━